қатӣ

(катӣ)

[قتي // کتي]

гуфт

1. ҳамроҳ, бо ҳам

2. пасв. аз, ба сабаби…; саҳар қатӣ ҳангоми саҳар, саҳаргоҳон; қатӣ кардан а) омехтан, махлут кардани чизе бо чизе; б) ҳамроҳ кардан; қатӣ шудан тарзи мафъулии қатӣ кардан; а) ҳамроҳ шудан; унс гирифтан; б) дахолат кардан ба коре, ба гапе; ҷонам қатӣ! бо ҷону дил! бо майлу хоҳиши том; муқ. ба чашм (дар мавриди розӣ будан бо хоҳише гуфта мешавад)